SES Düzce İl Temsilcilik Başkanı Cemal Yılmaz Düzce Atatürk Devlet Hastanesi Poliklinik girişinde Covid-19 nedeniyle hayatlarını kaybeden Sağlık emekçileri için anma töreni ve basın açıklaması düzenledi.

   Basın açıklaması 14 Eylül’de kaybettiğimiz Kızılay Şehidimiz ve 11 Mart’tan bu güne kadar kaybettiğimiz 92 Sağlık Emekçilerin anısına bir dakikalık saygı duruşu ile başladı.

   SES Düzce İl Temsilcilik Başkanı Cemal Yılmaz yaptığı açıklamada;

   Ülkemizi ve Dünyayı etkisi altına alan Koronavirüs nedeniyle 11 Mart’tan günümüze kadar; Öğretim Üyesi- Uzman Tabip- Diş Tabibi ve Tabip olarak 46, Ebe-Hemşire-Sağlık Memuru-ATT-Paramedik unvanlarında 10, İdari Görevli-Memur-Şoför unvanlarında 11, Hizmeti-İşçi unvanlarında 9, Tekniker-Güvenlik Görevlisi gibi unvanlarda 6, Eczacı olarak 10 arkadaşımız olmak üzere toplam 92 sağlık emekçisini kaybettik. Halen tedavi altında, karantinada, izolasyonda binlerce arkadaşımız mevcuttur. Son olarak 13 Eylül Pazar günü Suriye’de,  Kızılay’da çalışan arkadaşımızı hain saldırıyla kaybetmenin üzüntüsü içindeyiz. Tüm arkadaşlarımızı rahmet ve minnetle anıyoruz.

   Cumhurbaşkanlığı Genelgesi uyarınca tüm kurum ve kuruluşlarda dönüşümlü çalışılmaktayken sağlık emekçileri başından beri her gün işine gelmekte, anne-babasına, çocuklarına bulaştırırım psikolojisi altında evine dönmekte, hatta kalacak ayrı yeri varsa ayrı kalmayı dahi göze almaktadır.

   Her gün birer ikişer Korona nedeniyle hayatını kaybedenlerimiz nedeniyle azalıyoruz. Diğer yandan Sayın Bakanımızın da söylediği gibi 4-5 kat artan iş yükü altında ezilenlerimiz varken bir yanda da idari görevlerde çalışıyor gerekçesiyle hiç hasta görmeyen sağlık emekçisi arkadaşlarımız mevcuttur. Bu konuda Sağlık Müdürlüğüne, Düzce Üniversitesi Rektörlüğüne ve Çalışma, Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğüne Kovid 19 ilk 6 aylık dönemine ait raporlarımızı sunduk.

   Ayrıca Kovid 19 öncesi dönemdeki aksaklık, 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası, ek ödemeler ile ilgili yazdığımız yazılarımıza Düzce Üniversitesi ve Çalışma, Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü cevap vermemiştir. Sağlık Müdürlüğü de yazılarımıza tamamen ilgisiz cevaplar vermiş, kurumda yaşanan usulsüz olduğunu düşündüğümüz ödemelerle oluşan kamu zararına göz yummaya devam etmektedir. Bu da gösteriyor ki kurumlarda tek taraflı sendikalaşma nedeniyle gerekli denetim sağlayan sendikacılık işlevsiz hale gelmektedir. Sendika olarak tüm kurumların şeffaf olmasını, halka ve çalışanlarına yeterli düzeyde bilgi verebilir olmasını, tarafsız bilgi sunumunu tüm sivil toplum örgütlerine verebilir olmasını savunuyoruz.

   Salgın daha başlamadan tüm kurumların 6331 Sayılı yasa gereği gerekli İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerini yeterli düzeyde vermesi, gerekli önlemleri alması gerekirken sendika olarak yazdığımız yazılarımızı dikkate almamış, yasal yükümlülüklerini yerine getirmemiş, uygulamada birçok aksaklık yaşanmıştır. Üniversitede yaşanılan ek ödemelerdeki haksızlıklar ise işin başka boyutudur.

   Sağlık Müdürlüğü ve Düzce Üniversitesi Rektörlüğüne sunduğumuz raporlarda özellikle Kovidli hastalarla temas eden arkadaşlarımızın dönüşümlü diğer birimlerle yer değiştirerek çalıştırılmasını, arkadaşlarımızın dinlenmesinin sağlanmasını vurguladık. Yine raporlarımızda ek ödemede bu arkadaşlarımızın durumunun göz ardı edilmeden haklarının ödenmesini talep ettik, özellikle işçi ve firma çalışanlarının bu dönemde hem çok çalıştırılıp hem de hiçbir maddi katkı verilmediğini vurguladık.

   Ulusal basına da yansıdığı gibi Sağlık Emekçileri ölüyor, tükeniyor. Bu duruma dayanmaya gücü yetmeyenler istifa ediyor. “

   Sağlık Bakanlığımıza sesleniyoruz! Yeterli, güvenceli personel istihdamı sağlanmalı, KHK ile ihraç edilenlerin dosyaları ivedilikle görüşülerek dönüşleri sağlanmalıdır.

   Sağlık ekip işi olduğundan tüm sağlık emekçilerine ayırımsız gerekli maddi ve manevi destek acilen verilmelidir.

   Tüm bunların yanında hala hemen her gün sağlıkta şiddet sürmektedir. Şiddetin son bulması için yasalar gerektiği gibi uygulanmalıdır. Biz sağlık emekçileri şiddetsiz bir ortamda hizmet üretmek istiyoruz.

   Sonuç olarak Sağlık Emekçileri, ölüyor, azalıyoruz. İş yükü altında arkadaşlarımız tükeniyor,  tükenmişlik sendromu yaşıyorlar. Diğer yandan da uğranılan şiddet dolayısıyla işe bin bir düşünceyle gidiyorlar.

   Katılan tüm arkadaşlarımıza, destek sunan kurum ve kuruluşlara ve siz basın emekçilerine teşekkür ediyor, kaybettiğimiz Tüm Canlarımızı bir kez daha rahmetle ve minnetle anıyoruz. Kısacası YAŞAMAK ve YAŞATMAK İSTİYORUZ."